Drogie Czarodziejki, drodzy Czarodzieje!

Przed południem do naszej sowiarni dotarła wiadomość ze słonecznej Italii. Dyrektor Antony Velasco został powołany przez włoskiego Ministra Magii na stanowisko przewodniczącego zespołu badaczy i odkrywców nowych gatunków magicznych stworzeń.

W związku z tą zaszczytną nominacją profesor Velasco - na czas badań w rzymskim Koloseum - przestaje pełnić obowiązki dyrektora naszej szkoły.

Z niecierpliwością wyczekujemy jego powrotu i życzymy samych sukcesów.

Z uwagi na urlop profesora Antony'ego Velasco dyrekcja postanowiła poprosić innego nauczyciela o zastępstwo. Nowym nauczycielem Magicznych Stworzeń został profesor Axel Bell, z którym spotkacie się na pierwszej lekcji już w najbliższy czwartek.

Mamy nadzieję, że nasza współpraca będzie układać się wzorowo.

Z wyrazmi szacunku,
Dyrekcja Hogwartu im. Sióstr Carft

Rozwiń pergamin

Uczennice, Uczniowie!

Rozpoczynamy właśnie drugi tydzień 35. roku szkolnego. To idealny czas, aby uzupełnić naukę o rozrywkę, w związku z tym od dzisiaj rozpoczynamy nową zabawę - Tajemnice Sióstr Carft.

Zabawa prowadzona będzie od poniedziałku do piątku:

• na czacie o godzinie 20:20 w Wielkiej Sali,
• lub na stronie - ogłoszenie pojawiać się będzie między 20:15 a 21:00.

Szczegółowe zasady znajdziecie po stuknięciu różdżką tutaj.

Zabawę w ramach Tajemnic Sióstr Carft organizować mogą także Uczennice i Uczniowie. Zainteresowanych prowadzeniem zapraszamy do zgłoszenia się i wybrania pasującego terminu w poniższym formularzu.

[Rozwiń pergamin z formularzem]

Z wyrazami szacunku...
Dyrekcja Hogwartu im. Sióstr Carft

Pierwszą zabawą w ramach Tajemnic Sióstr Carft są anagramy:

1. iaizdrayuzłtrp
2. ablbemeudrdlosua
3. oadrdlyonkgia
4. agnrerumnd
5. zanakba
6. sitinieigamrmowts
7. gtrriedlawenldlge
8. seryicnmśinigai
9. każnrdażrazóc
10. iagnarazmac

Odpowiedzi przesyłajcie na sowę: hogwartcarft@gmail.com do północy. Pamiętajcie, aby się podpisać!

Rozwiń pergamin

Droga społeczności szkolna,

[Kassandra uśmiechnęła się, gdy postawiła ostatnią kreskę w swoim nagłówku, po czym zamoczyła pióro ponownie w buteleczce z atramentem. Uważała niesłychanie, gdyż pora sjesty zwiększała jej szanse na popełnienie jakiegoś błędu, których unikała niczym ognia.]

Serdecznie Was zapraszam do udziału w konkursie przedmiotowym z Quidditcha, który będzie niesłychanie prosty i przyjemny; przysięgam!

Składa się on z dwóch części: po pierwsze należy ułożyć małe puzzle (8x8), które nikomu nie powinny sprawić większych trudności, a następnie dokonać screenshota dowodzącego ich ułożenia. Drugą częścią zadania jest wysłanie na mojego maila (razem ze screenem) – kassandrawhiteowl@wp.pl krótkiego uzasadnienia, dlaczego podane na puzzlach powiedzenie (No pain, No gain) odnosi się do Quidditcha.

PUZZLE

Na maile z Waszymi screenshotami i uzasadnieniami będę czekać do 18 lipca, do godziny 21:37. Za obie części dostaniecie po 15 punktów (łącznie 30), natomiast pięciu pierwszych dostanie bonus 10 punktów, a pięcioro następnych 5 punktów.

Ślę ciepłe pozdrowienia,

Rozwiń pergamin

Drogie Czarodziejki, drodzy Czarodzieje!

Pierwszy tydzień magicznej edukacji już za nami. W związku z tym pragniemy wyróżnić najciekawszy przedmiot, najbardziej zaangażowane czarodziejki oraz najbardziej zaangażowanych czarodziejów.

Waszymi głosami - w pierwszym tygodniu Plebiscytu Nereidy Carft - wygrywają:

Dyrekcja pragnie wyróżnić także uczennicę domu Salazara Slytherina,
która wykazała się wyjątkową aktywnością i pracowitością:

Uczennica otrzyma dodatkowe +40 punktów do rankingów,
a profesorowie nagrodzeni zostają +15 punktami.

Serdecznie gratulujemy!
Dyrekcja Hogwartu im. Sióstr Carft

Rozwiń pergamin

Rozpoczęcie roku szkolnego było jak zwykle wydarzeniem pełnym wielu emocji, okrzyków i oklasków. Wielka Sala wciąż przyjmowała i wypuszczała ze swoich czterech ścian zaprzyjaźnionych oraz nieco zagubionych uczniów. Ci zazwyczaj zbierali się w niej na posiłki, które były przygotowywane przez niepróżnujące w kuchni skrzaty domowe. Mali pracownicy z przyjemnością przyrządzali posiłki dla wszystkich przebywających w Hogwarcie osób. Stoły Wielkiej Sali codziennie gościły na blatach pysznie pachnące śniadania, obiady, desery — między ostatnimi lekcjami dla łasuchów — oraz wieczorne kolacje. Drugą najważniejszą rzeczą zaraz po posiłkach były oczywiście dormitoria. To tam każdy z uczniów po raz pierwszy witał się i poznawał z nowymi mieszkańcami domu, do którego zostali przydzieleni. Dormitoria od pierwszego momentu przyjęcia uczniów stały się oazą, ale także miejscem pracy czy zabawy. Tiara nie próżnowała ani przez chwilę i z dokładnością starała się dobrać odpowiedni dom dla każdego ucznia, mając nadzieję, że jej wieloletnie doświadczenie — nawet w trzydziestym piątym roku — nie zawiedzie. Największe szczęście i tak tkwiło w sporządzonym planie lekcji. Wyjątkowo godziny zajęć układały się w ten sposób, by uczniowie mieli aż trzy dni wolnego. By nie znudzić podopiecznych, dyrekcja odpowiednio zajęła się wymierzonym, wolnym czasem jednak to, co czekało na nowych adeptów, wciąż było tajemnicą. Sale lekcyjne, czyli najważniejsze miejsca pełne wiedzy, w końcu zaczęły tętnić życiem. Niektóre z nich wypełniał miło odbijający się głos profesorów, którzy pragnęli, aby uczniowie czuli się jak najlepiej na ich zajęciach. Dla nich kluczem do zdobycia wiedzy miała być głównie ciepła i przyjazna atmosfera. Inni profesorowie wykładali pierwsze zajęcia niezwykle twardo i konkretnie, wierząc, że to porządek, dokładność i systematyczność ma być najlepszym sposobem pogłębiania wiedzy. Poza murami szkoły zdawało się nieco spokojniej mimo wielu młodych ludzi, którzy wybrali się na pierwsze spacery i naukę wśród natury, w cieniu drzew i na ławkach obok jeziora. Najczęściej właśnie w ten sposób, między leśnym rezerwatem a mrocznym jeziorem, mogli poznać wicedyrektora Arbore, który starał się pomagać i rozmawiać z adeptami. Jednemu z nich wyszeptał dość cicho, po tym, jak zauważył czytaną przez ucznia Ravenclaw lekturę następujące słowa…

„Zacznij od tego, co znasz, a potem wymyśl to na nowo. Magia to też sztuka, bez dwóch zdań, ale źródłem wszystkich dzieł sztuki, nawet tych najbardziej dziwacznych, jest szara codzienność. Nie dziw się, gdy zobaczysz, że niesamowite kwiaty rosną na zwykłej ziemi.”

Rozwiń pergamin